Hollandse Kuifhoenkriel
Land van oorsprong: Engeland & Nederland
Ontstaan:
Aan het einde van de 19de eeuw werden te kleine kuifhoenders met Java-krielen gekruist in de hoop een nieuw krielras te krijgen. Het eindresultaat was een nog veel te groot krielras. Later werden er nog enkele andere succesvollere pogingen ondergaan. De rassen die gebruikt werden om de huidige kuifhoenkriel te bekomen konden spijtig genoeg niet werden achterhaald.
Algemeen:
Hollandse kuifhoenkrielen zijn zeer rustige dieren, vermits ze genoeg aandacht krijgen. Qua verzorging vergen ze ook meer aandacht als andere kippenrassen. De kuif is een ideale broedplaats voor luizen dus regelmatig nakijken en indien nodig behandelen is dus de boodschap.
Het is ook noodzakelijk dat er een paar keer per week gekeken wordt of er pluimpjes in de ogen hangen. Als dit niet regelmatig gebeurt kan het gaan ontsteken en kunnen de dieren zelfs blind worden. Door de kuiven hebben de dieren ook maar een beperkt gezichtsveld, ze zien u dus niet altijd aankomen. Om te voorkomen dat ze niet te hard schrikken als u binnenkomt kan u tegen hen spreken. Na een tijdje zullen ze uw stem herkennen als u de ren binnenkomt en naar u toe gelopen komen, zeker als u iets lekkers voor hun bij heeft.
De hennetjes leggen in verhouding met hun grote best wel grote eieren die spierwit van kleur zijn. Broeds worden ze wel maar deze eigenschap is niet overmatig aanwezig. Bij mij heeft een hen met succes drie eieren uitgebroed.
Bij de uitkomst vertonen de kuikens een zeer duidelijke schedelknobbel, die als ze opdrogen een klein bolletje op het hoofd vormt. De schedelknobbel is een verhoging op de schedel. Waar pluimen op groeien en waardoor dus de kuif ontstaat.
Land van oorsprong: Engeland & Nederland
Ontstaan:
Aan het einde van de 19de eeuw werden te kleine kuifhoenders met Java-krielen gekruist in de hoop een nieuw krielras te krijgen. Het eindresultaat was een nog veel te groot krielras. Later werden er nog enkele andere succesvollere pogingen ondergaan. De rassen die gebruikt werden om de huidige kuifhoenkriel te bekomen konden spijtig genoeg niet werden achterhaald.
Algemeen:
Hollandse kuifhoenkrielen zijn zeer rustige dieren, vermits ze genoeg aandacht krijgen. Qua verzorging vergen ze ook meer aandacht als andere kippenrassen. De kuif is een ideale broedplaats voor luizen dus regelmatig nakijken en indien nodig behandelen is dus de boodschap.
Het is ook noodzakelijk dat er een paar keer per week gekeken wordt of er pluimpjes in de ogen hangen. Als dit niet regelmatig gebeurt kan het gaan ontsteken en kunnen de dieren zelfs blind worden. Door de kuiven hebben de dieren ook maar een beperkt gezichtsveld, ze zien u dus niet altijd aankomen. Om te voorkomen dat ze niet te hard schrikken als u binnenkomt kan u tegen hen spreken. Na een tijdje zullen ze uw stem herkennen als u de ren binnenkomt en naar u toe gelopen komen, zeker als u iets lekkers voor hun bij heeft.
De hennetjes leggen in verhouding met hun grote best wel grote eieren die spierwit van kleur zijn. Broeds worden ze wel maar deze eigenschap is niet overmatig aanwezig. Bij mij heeft een hen met succes drie eieren uitgebroed.
Bij de uitkomst vertonen de kuikens een zeer duidelijke schedelknobbel, die als ze opdrogen een klein bolletje op het hoofd vormt. De schedelknobbel is een verhoging op de schedel. Waar pluimen op groeien en waardoor dus de kuif ontstaat.